Veelgestelde vragen

Na een operatie waarbij je een periode niet of minder het geopereerde been mag belasten is dat volkomen normaal. Dit wordt veroorzaakt door een minder goede bloeddoorstroming als gevolg van het niet belasten en het niet gebruiken van de spieren in je been. Geen reden voor zorgen dus. Alleen als er sprake is van een heel dik been, een gespannen kuit, en pijn in de kuit dan is er reden contact op te nemen met het ziekenhuis, vanwege verdenking op een eventuele trombose.

In de meeste gevallen geven wij geen specifieke middelen om trombose te voorkomen. Dat is slechts in uitzonderingsgevallen noodzakelijk of er sprake is bij de patiënt van een verhoogde neiging tot stolling. In alle andere gevallen waarin geen ontstollingsmiddelen worden gegeven wordt wel geadviseerd de knie en enkel regelmatig te bewegen,om daarmee de spierpomp te verbeteren, en om daarmee eventuele stollingsneiging te verminderen. Als er tussen één en zes weken na de operatie sprake is van een dik gezwollen (onder)been en een pijnlijke kuit, dan is het zeker verstandig contact op te nemen met de afdeling orthopedie om een eventuele trombose uit te sluiten.

Als een omgeving van een wond na een operatie dik wordt, rood wordt, pijnlijk is, en er eventueel sprake is van pusuitvloed eventueel in combinatie met algemene verschijnselen, zoals koorts en niet lekker voelen, dan kan er sprake zijn van een wondontsteking. In dat geval is het verstandig contact op te nemen met je ziekenhuis voor nader overleg. Meestal treedt een wondinfectie één tot twee weken na de operatie op.

Natuurlijk is het exacte tijdstip van weer kunnen fietsen per persoon en dus patiënt wisselend. In het algemeen dient een patiënt na een knieschijfstabiliserende operatie zes weken met krukken te lopen, waarbij het geopereerde been gedeeltelijk dan wel helemaal niet belast mag worden. Pas na die zes weken, als belasten weer normaal mag, en de krukken weggelaten worden, is fietsen ook weer mogelijk. Dan is het natuurlijk wel nodig dat de knie ruim 90° gebogen kan worden.

In het ziekenhuis leert de fysiotherapeut je hoe je met behulp van elleboogskrukken de trap op en af kan lopen, waarbij je één been in het geheel niet belast.

Er zijn meerdere manieren om met elleboogskrukken te lopen. Soms is het nodig als je helemaal niet mag belasten om met twee krukken tegelijk naar voren te lopen, soms kan je de krukken afwisselend naar voren plaatsen als je meer mag belasten. De fysiotherapeut leert je al op de afdeling hoe dat moet.

Onbelast lopen betekent dat je met de voet van het geopereerde been in het geheel niet aan de grond komt. 10% Belast lopen betekent in het algemeen dat je met de voet wel de loopbeweging maakt, maar geen druk op de voet en dus op de knie uitoefent. Bij 50% belasten is het in het algemeen mogelijk om met de krukken afwisselend naar voren te lopen.

Gips na een stabiliserende operatie van de knieschijf wordt in het algemeen bepaald door de chirurg. Er zijn vele ingrepen rond het kniegewricht waarbij geen gips nodig is na de ingreep, maar dit kan in uitzonderingsgevallen wel noodzakelijk zijn. We spreken dus voor de operatie met je chirurg, zodat je goed op de hoogte bent van wat er gaat gebeuren.

Het aantal littekens (één of soms wel drie) hangt af van de soort operatie die jij krijgt in verband met de knieschijfinstabiliteit. Vraag tevoren aan je chirurg hoeveel littekens hij denkt te gaan gebruiken. Vaak is het zo dat meerdere onderdelen van de operatie gemakkelijk via één litteken kunnen gebeuren. Belangrijk is nog wel te weten dat het in het algemeen lengtelittekens zijn, dus in de richting van je been. Dat betekent dat deze littekens niet altijd heel mooi genezen, omdat er door buigen en strekken trek op het litteken ontstaat. Daar is helaas niets aan te doen. Ook is het litteken het eerste half jaar na de operatie heel duidelijk zichtbaar meer roodachtig, terwijl het litteken daarna langzaamaan verbleekt, zodat je meestal later niet direct ziet dat je een litteken op je knie hebt.

Meestal is er sprake van een verminderd gevoel aan de buitenzijde van het litteken. Dit komt omdat hele kleine zenuwtakjes die vanaf de binnenkant komen natuurlijk ook doorgesneden worden bij de operatie. Dit geeft een stoornis in het gevoel aan de buitenzijde van de knie ter hoogte van het litteken. In het algemeen wordt deze gevoelsstoornis minder in de loop van de tijd van enige maanden tot een jaar. Soms blijft er echter een gevoelsstoornis, dus een doof gevoel in de huid, bestaan.

Veel patiënten hebben hetzelfde probleem aan beide knieschijven. Beide kanten tegelijk opereren wordt praktisch nooit gedaan. De redenen daarvoor zijn de volgende:

In de eerste plaats zou je dan na de ingreep zeker zes weken totaal niet kunnen lopen en zou je getild moeten worden in en uit bed, en daarnaast uitsluitend in een rolstoel kunnen zitten. Dat is erg belastend.

In de tweede plaats is het beter eerst te zien of de operatie goed helpt aan de kant waar de meeste luxaties optreden, en dan pas de tweede ingreep te doen. Het is natuurlijk vervelend dat je twee keer narcose moet hebben, en twee keer een revalidatie moet doorlopen, maar in het algemeen lijkt dit toch het meest verstandige.

Nee, er zijn wel drie of vier verschillende operaties om het probleem van de instabiliteit van de knieschijf te behandelen. Dit hangt af van de oorzaak van de instabiliteit. Vaak is er sprake van een onderontwikkeld gootje waarin de knieschijf moet sporen, soms is er sprake van het feit dat de knieschijf te hoog staat, en daardoor gemakkelijk ontspoort, en soms zijn de banden rondom de knieschijf insufficiënt. Na onderzoek door de chirurg besluit deze in overleg met jou welke ingreep voor jou het beste is om tot een goed resultaat te komen. Soms is het ook een combinatie van meerdere onderdelen om te stabiliteit van de knieschijf te verbeteren.

Helaas is er geen enkele operatieve ingreep waarbij de kans op succes 100% is. Dat is ook met operaties om de stabiliteit van de knieschijf te verbeteren het geval. Wel kunnen we zeggen op basis van gegevens uit de wereldliteratuur en mogelijk ook eigen ziekenhuiscijfers dat in het algemeen meer dan 90% van de patiënten die geopereerd worden voor een instabiliteit van hun knieschijf nadien geen knieschijfinstabiliteit meer hebben.

Volledige genezing betekent ook dat je totaal geen klachten meer hebt. Dat kunnen we vaak niet zeggen na een knieschijfoperatie. Regelmatig zien we toch dat patiënten nog klachten hebben in de zin van pijnklachten rond de knieschijf. Dit wordt veroorzaakt door het feit dat de chirurg natuurlijk nooit de volledig normale situatie meer kan herstellen, vooral als er sprake is geweest van een aangeboren afwijkingen.

Op basis van gegevens uit de wereldliteratuur en mogelijk ook eigen ziekenhuiscijfers kunnen we zeggen dat in het algemeen meer dan 90% van de patiënten die geopereerd worden voor een instabiliteit van hun knieschijf nadien geen knieschijfinstabiliteit meer hebben.In de volgende paragraaf gaan we daar nog wat dieper op in. En voor diegenen die het naadje van de kous willen weten staan helemaal onderaan nog enkele verwijzingen naar orthopedische artikelen uit internationale vakbladen.